Website 'Lavigerie' van de Missionarissen van Afrika (Witte Zusters en Witte Paters)
MAURITANIË
De Islamitische Republiek van Mauritanië bevind zich in West Afrika, in het Zuiden begrensd door de rivier de Senegal en door Mali, in het Westen door de Atlantiese Oceaan en de westelijke Sahara,in het Noorden door het territorium van Zuid Algerije en in het Oosten door Mali.
Het is een droog land, 85% van haar oppervlakte is droog, met een zeer warm en droog klimaat, uitgezonderd de Sahel zone in het zuiden, die eveneens een zeer warm klimaat heeft, maar vochtiger. Landbouw kan slechts bedreven worden in het zuidelijk gedeelte van het land en in de oases.
Mauritanië telt momenteel ongeveer 3.000.000 inwoners.
De bevolking van Mauritanië
- 70% van die bevolking zijn Mooren, waaronder men de blanke Mooren onderscheid die afstammen van de Berbers en de Arabieren afkomstig vanuit het Noorden en de zwarte Mooren die afstammen van de vroegere slaven.
- 30 % van deze bevolking zijn van negro - afrikaanse afkomst behorend tot volken afkomstig van de streek grenzend aan Senegal of Mali.
- Het Van Dale woordenboek geeft de volgende spellingen in het nederlands: "mauritaans" betekent: van, uit, betreffende, als in Mauritanië, een republiek in Noord-West Afrika. "Mauritaan" of "Mauritaniër": Mauritaanse man resp. vrouw van Mauritaanse nationaliteit. De "Mauritaniërs": alle burgers van Mauritaanse nationaliteit.
- De Mauritaanse munteenheid is de "ouguiya": een Euro = 348,23 ouguias (sept. 2006) Een West-Afrikaanse CFA-franc = 0,5309 ouguias.
- De Mauritaanse talen zijn het Arabisch,het Berbers, het Frans en stamtalen.
De nationale taal is echter het "hassaniya" (de Arabische taal die in Mauritanië gesproken wordt.
- Mauritanië is in 1960 onafhankelijk geworden.
De bevolking van Mauritanië is geheel Islamitisch (moslim), de Islam is een staats godsdienst.
De hoofdstad is Nouakchott, welke ongeveer 800.000 inwoners telt.
Het Bisdom Nouakchott
De Katholieke kerk is in het land aanwezig sinds de “pacificatie” door Frankrijk die tot in de jaren dertig van de vorige eeuw geduurd heeft. De Franse aanwezigheid bleef daarna beperkt tot een aantal legerplaatsen die labgzamerhand in mauritaanse handen overging. Maar er bleven steeds R.K. aalmoezeniers voor de militaire posten van het leger beschikbaar, die ook de pastorale zorg van eventuele christenen op zich namen.
De eerste katholieke aalmoezenier is in 1958 gearriveerd.
Mauritanië als zodanig viel onder het Bisdom van Saint Louis in Senegal.
Het bisdom van Nouakchott is op 18 December 1965 opgericht, en omvat het gehele land. Het is een Bisdom "sui juris", en hangt direct van Rome af, maar de Bisschop sluit zich aan bij de Senegalese Bisschoppen-Conferentie. De Katholieken zijn ongeveer 4000 in aantal, maar het zijn allemaal buitenlanders, komend uit Europa, Libanon, de Verenigde Staten of de Afrikaanse buurlanden.
En veel Ambassade-personeel. De grootste communiteit bestaat uit Manjacs, afkomstig van Guinée-Bissau.
Het bisdom telt slechts 6 parochies:
1. Nouakchott: De Bisschops-zetel met de kathedrale parochie heeft ongeveer 3000 gelovigen. De meeste mensen die daar wonen (vanwege hun werk) zijn niet erg praktizerend. De ("kathedrale") kerk met haar drie honderd plaatsen is dan ook ruim voldoende voor de Vrijdagen (de officiéle rustdag) en voor de Zondagen (de zondag is een werkdag, maar 's avonds is er een Eucharistieviering). De grote feestdagen worden daarentegen gevierd in de tuin van de parochie.
Er zijn catechisatie groepen voor de kinderen, een jeugdbeweging: de Maria jeugd, waar ongeveer tachtig jongeren deel van uitmaken, en catechisatie groepen voor volwassenen: senegalezen of manjacs die christen verlangen te worden. De kindertuin is open voor kleine kinderen die van alle milieus komen, zelfs niet christenen. Men heeft kontakten met jongeren door middel van bibliotheken voor studenten.
2. Nouadhibou: mijnhaven en vishaven: de parochie telt ongeveer 500 christenen. Dat aantal is veel groter geweest toen de mijnonderneming die de ijzermijnen van Zouérate ontgint,emigranten engageerde.
Als parochie activiteiten zijn er: een kindertuin en eveneens twee bibliotheken. De parochie heeft een filiaal in Cansado,de mijnstad, waar een heel mooie kapel is, maar er zijn geen christenen meer.
3. Rosso: in het zuiden van het land,grenzend aan Sénégal, lans de rivier Sénégal, waar zich een zeer bedrijvige veerpont bevindt, met een Douane-kantoor, is om de rivier over te steken.
De parochie telt een twintigtal christenen. Als ontwikkelingsproject beheert de parochie de "School van de Hoop", een vormingscentrum voor jonge agrariërs.
4. Zouérate: het centrum van mijn exploitatie, verbonden aan Nouadhibou per spoorweg (de treinen die het ijzererts vervoeren zijn de langste ter wereld.)
Er blijven nog maar enkele christen families over, bijna al het van elders gekomen personeel is vervangen door Mauritanen. De pastoor, een Witte Pater die tevens geneesheer is, houdt zich bezig met een dispensarium van de stad. Er is ook een biblioteek die het mogelijk maakt leerlingen van het middelbaar onderwijs te ontmoeten die daar komen om te studeren.
5. Atar: voorheen een Franse militaire basis: er bevindt zich een communiteit van religieuzen van de Heilige Vincentius van Paulus, en enkele christenen, maar sinds 2001 is er geen permanente priester meer.
6. Kaédi:deze Parochie bevindt zich in het Zuiden, maar sinds jaren is daar geen priester meer. Een communiteit van zusters in Tufundé-Civé, dat zich op 70 km van Kaédi bevindt, wordt van tijd tot tijd bezocht door een priester uit Nouakchott, maar de zusters kunnen gemakkelijk de rivier oversteken
7. om naar de parochie van Matam in Senegal te gaan.
Een ernstig probleem zijn de enorme afstanden tussen de parochies. De dichst bij de parochie van Nouakchott gelegen parochie is Rosso op 420 km , maar men kan er alleen per vliegtuig naar toe, over de weg is het een gevaarlijke reis door zandduinen heen. Een asfalt weg zal in 2004 gebouwd worden.
De Bisschop
Monseigneur Martin Happe (Witte Pater) bisschop van Nouakchott, kan slechts rekenen op tien priesters:
- Nouakchott: 3 priesters voor de parochie, de vicaris generaal (een seculiere Franse priester, in het land sinds 1958),de diocesane ekonoom (voorheen in Burkina Faso), een benedictijn (die als heremiet aan de rand van de stad leeft).
- Nouadhibou: 2 priesters
- Rosso : 1 priester
- Zouérate: 1 priester
Onder hen zijn er vier Paters Spiriteinen en vier Witte Paters (Missionarissen van Afrika.
Gelukkig zijn er 34 religieuse Zusters in het bisdom voor 9 communiteiten, waarvan 5 zusters in Nouakchott zelf aanwezig zijn; Zij doen prachtig werk en kunnen kontakt hebben met veel personen, vooral islam vrouwen.
Buiten catechismus onderricht aan de christen kinderen, houden zij zich bezig met twee officiëele kleuterscholen. Zij werken in de publieke gezondheidszorg, voor de promotie van vrouwen, in de centra van "herstel en voedings vorming" voor de ondervoede kleine kinderen, in de geïntegreerde ontwikkelings projekten van de "Caritas Mauretania".
Het personeel van het diocees is zeer internationaal: op 55 personen zijn er 21 nationaliteiten, gaande van Chili naar Madagascar, van Canada naar Indië.
De Kerk
De Katholieke kerk in Mauritanië is zeer beperkt in haar pastorale activiteiten. Zij kan zich bezig houden met de christenen van elders. Maar verder moet men aanvaarden dat zij alleen maar geduld wordt. Zonder uiterljk vertoon.Zelfs geen kruis op het kerkgebouw. Ieder godsdienstig proselytisme in ten strengste verboden, hetgeen we respecteren. De aktiviteit van de Kerk ten opzichte van de Mauritaniërs beperkt zich tot werken van naastenliefde en tot ontwikkelings activiteiten.
Het is dus een apostolaat van de aanwezigheid: de liefde van Jezus Christus voor alle mannen en vrouwen zonder onderscheid van rassen, culturen, of godsdienst.
